گفتیم چه شد یاد شهیدان!؟

               گفتند: یک کوچه به نامشان مگر نکردیم !؟

                  آه خدایا...چقدر شرمندگی...؟!

در عبور از گذر لحظه ها، در تپش مدام زمین و نگاه زهرآلود زمان، دستهای ما تو را می طلبد یا مولا!
مهر در سراشیب جاده ی عمل زیر چرخهای سنگین ستم له میشود در نبودت!
تو ما را رها نخواهی کرد و ما هر روز و هر ساعت و حتی هر ثانیه در آرزوی زیارت رخ چون خورشیدت، دست بر آسمان داریم و در محمل نیاز، از پروردگار بلند مرتبه، ظهور پرشکوه تو را تمنّا می کنیم!
آقای ما!

بیا که احساس نیازمند توست!
پرنده ها در سلام صبحگاه خود تو را می خوانند و گلها به امید نوازشت رخ می نمایانند!
بیا که دستهای نا توان ما در آرزوی یاوری تو مولا، شب و روز از گونه هامان قطرات شبنم را بر می چیند و لطافت باران را به جاده های عشق می پاشد، بلکه گلستانی بسازد از گلهای ناز و اطلسی که فرش راهت باشد و خاک قدمت!
بیا که زمین تشنه ی محبت و سلام توست و زمان در نقطه ی انتظار ایستاده است..........

 هیچ قطره ای نزد خدا محبوب تر و دوست داشتنی تر از قطره اشک انسان از ترس خدا و قطره خونی که در راه خدا ریخته شده نیست و هیچ بنده ای نیست که از خوف خدا بگرید مگر آنکه خداوند متعال او را  از شراب زحمتش سیراب سازد و گریه اش را به خنده و سرور در بهشت مبدل نماید و اطرافیان او را مورد رحمت خود قرار دهد هر چند آنها بیست هزار نفر باشند و هیچ چشمی از خوف خدا پر اشک نمی شود مگر اینکه خداوند بدن او را بر آتش جهنم حرام می سازد و اگر آن اشک به صورت برسد آن صورت هرگز فقر و ذلت به خود نخواهد دید و اگر بنده ای در میان امتی گریه نماید حتماً خداوند متعال آن امت را به خاطر اشکهای او نجات میدهد./

پیامبر اکرم(ص)

گفتم:سه راه شهادت؟ناله ای زد و گفت:آنجا میعادگاه هر عاشقی بود که با خدای خودش وعده شهادت می گذاشت. آنجا نقطه وصل آسمان به زمین بود.در انجا بود که ما همت را بدرقه کردیم.گفتم:دلم برای شلمچه تنگ است؟ گفت:یاد ستاره های اسمانش بخیر .یاد خرازی بخیر.یاد کربلای پنج بخیر.یاد ندای یا زهرا(س)بخیر.گفتم:فکه......؟ گفت:خوشا آنان که رمل های گرم سجاده عروجشان شد.او رفت و من فریاد زدم :کجا؟ گفتا:به خون.گفتم:کی؟ گفتا: کنون.گفتم:چرا؟گفتا:جنون.گفتم:نرو.خندید ورفت............

ای کرمت هم نفس بی کسان            جز تو کسی نیست کس بی کسان

بی کسم و هم نفس من تویی            رو به که آرم که کس من تویی

ای ز جمال تو جهان غرق نور               نور به طوق تو حجاب ظهور

جز تو کسی نیست به بالا و پست        ما همه هیچیم تویی هرچه هست

ای دو جهان محو تماشای تو                 جز تو کسی نیست شناسای تو

^{شهید را باید فهمید ,باید حس کرد.}

^{وسعت شهید به فهم نمی آید ,هر کس به اندازه وسعت روح خود او را درک می کند.}

^{شهید در همه صفت های والای انسانی تجلی می یابد:در ایثار, از خود گذشتگی, عشق ,صمیمیت و...}

^{دنیا برای شهید وسعت نداشت,نکو بود و کشته شد که:"در مسلخ عشق جز نکو را نکشند"...}

^{بدا به حال ما که بویی از شهید نبردیم:نه نفسیم,نه قدمیم,نه قلمیم و...}

^{مقام شهادت اوج بندگی و سیر و سلوک در عالم معنی است و ما خاکیان محجوب چه می دانیم که این ارتزاق عند رب الشهدا است؟!}

^{هر چه از شهید بگویم باز هم نتوانسته ام قطره ای از مقام والای آنان را وصف کنم که:"ما را چه رسد که با این قلم های شکسته و بیان های نارسا  در وصف شهیدان و}

^{جانبازان و مفقودان و اسیرانی که در جهاد فی سبیل الله جان خود را فدا کرده و سلامت خویش را از دست داده اند یا بدست دشمنان اسلام اسیر شده اند مطلبی نوشته یا}

^{سخنی بگوییم.زبان و بیان ما عاجز از ترسیم مقام بلند پایه عزیزانی است که برای اعتلاء کلمه حق از اسلام و کشور اسلامی جانبازی نموده اند..."}

^{شهید کسی است که" مقصد را در کوچ دید و از ویرانی لانه اش نهراسید."}

^{شهید یعنی عاشق حقیقی,یعنی خود را ندیدن و تنها خدا را دیدن...}

^{شهید یعنی سرا پا معشوق...}

^{شهید یعنی شمع,می سوزد و روشنی می بخشد با این تفاوت که روشنی شهید دائمی و گرمایش ابدی و زندگی ساز است.}

^{شهید یعنی مردان بی ادعا که برای دفاع و پاسداری از وطن و هموطنان خود از خوشی ها و سلامت خویش گذشتند و آنها را فدای دیگران کردند.}

^خدایا!

^{از من روی مگردان در حالی که به تو روی آورده ام و}

 ^{نومیدم مفرما}

^{زیرا به تو دل داده ام...}

روحشان شاد یادشان گرامی باد.

التماس  دعای فرج